De polyvagaal theorie (PVT) gaat over de werking van het autonome zenuwstelsel en is ontwikkeld door Stephen W. Porges, een Amerikaanse psycholoog en neurowetenschapper. Deze theorie is belangrijk als we proberen te begrijpen wat trauma is en welke invloed het heeft op ons lichaam, denken voelen en gedrag.

Bij trauma denken we vaak aan de acute, ernstige gebeurtenissen. Maar er zijn ook meer verborgen vormen van trauma. Het kan bijvoorbeeld zo zijn dat je op materieel vlak niets tekort kwam maar dat je ouders niet instaat waren zich op jouw emotionele behoeften af te stemmen.

Wij kunnen van alles in ons lichaam ervaren: sensaties, gevoelens en emoties. Wat we meestal niet geleerd hebben, is daar ruimte aan te geven, zonder er van weg te gaan. Vaak leren we het tegenovergestelde: afleiding, ontkenning, verdoving, rationaliseren. Op de korte termijn helpt het je: je hoeft het niet te voelen. Op de langere termijn creëert het allerlei klachten.

Dit artikel is voor jou als je wilt onderzoeken wat je in een ongelijkwaardige relatie heeft gehouden en wat je hieraan kunt doen. Misschien heb jij nu een relatie waarin je het nog steeds wel lastig vindt om voor je eigen behoeften te blijven zorgen. Of je bent single en wil graag een gezonde relatie aantrekken. Hoe zorg je er nu voor dat je bij jezelf blijft?

Vind jij het lastig om grenzen aan te geven? Vaak heeft dat een dieperliggende oorzaak. Zo kan het zijn dat het niet veilig voor jou is geweest om grenzen aan te geven. Hierdoor kun je uit contact zijn geraakt met de signalen van je lichaam.

Emotionele wonden kunnen er onbewust voor zorgen dat je niet voluit leeft. Als je daar iets aan wilt doen, kan dit artikel je op weg helpen. Hierin worden 8 sleutels voor heling beschreven.

Misschien heb je weleens van codependentie gehoord en vraag je je af wat het nou precies is. Of je hebt jezelf erin herkend en je wilt er graag meer over weten. In dit artikel worden er twaalf kenmerken beschreven.

We worden graag gezien en gehoord. De behoefte aan erkenning hebben we allemaal. Toch zijn we uiteindelijk zelf verantwoordelijk voor het vervullen van onze behoeften. Hoe komt het dan dat we toch dikwijls deze verantwoordelijkheid buiten onszelf leggen? De oorsprong daarvan ligt in het verleden, toen we werkelijk nog afhankelijk waren van onze omgeving voor het vervullen van onze behoeften.